Θεατρική παράσταση «Οι Όρνιθες»
Οι «Όρνιθες» του Αριστοφάνη
Στις 14.05.2013 η θεατρική ομάδα του γυμνασίου μας παρουσίασε στο χώρο του σχολείου τη θεατρική διασκευή του έργου του Αριστοφάνη «Όρνιθες»
Υπόθεση του έργου
Βρισκόμαστε στα 414 π.Χ. , ενώ η εκστρατεία των Αθηναίων στη Σικελία είναι σε εξέλιξη. Δύο γέροι Αθηναίοι, ο Πεισέταιρος (αυτός που πείθει το σύντροφο) και ο Ευελπίδης (ο αγαθός) απογοητευμένοι από τη δικομανία και τα άλλα συμπτώματα της παρακμής της πολης εγκαταλείπουν την Αθήνα αναζητώντας έναν τόπο πιο ήσυχο. Έτσι, με οδηγό δύο μαντικά πουλιά φτάνουν στον κόσμο των πουλιών. Εκεί, ο Πεισέταιρος πείθει τον Τηρέα (Τσαλαπετεινό), πρώην άνθρωπο, και τα πουλιά να ιδρύσουν, μεταξύ των Θεών και των ανθρώπων, μια παντοδύναμη πόλη, τη Νεφελοκοκκυγία, όπως και γίνεται. Ακολουθεί γιορταστική θυσία, που διακόπτεται όμως συνεχώς από ανεπιθύμητους επισκέπτες, που θέλουν να επωφεληθούν από την ίδρυση της πόλης. Ο Πεισέταιρος όλους τούς «ξεφορτώνεται» με ποικίλους τρόπους, ακόμα και την Ίριδα, την αγγελιαφόρο των Θεών. Και ενώ στους ανθρώπους στο μεταξύ έχει πέσει «πουλομανία», οι θεοί κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα, γιατί τις θυσίες τις καρπώνονται τα πουλιά. Έτσι, στέλνουν αντιπροσωπεία τους για να συμφιλιωθούν μαζί τους. Ο Πεισέταιρος, τέλος, δασκαλεμένος από τον Προμηθέα κατορθώνει εκμεταλλευόμενος την πείνα των θεών να επιβληθεί.
Η δική μας εκδοχή για το έργο
Στο έργο του Αριστοφάνη οι εχθροί της δημοκρατίας επισημαίνονται αμέσως και μαστιγώνονται ανελέητα. Οι χτίστες της Νεφελοκοκκυγίας, μιας ιδανικής δημοκρατίας, τους διώχνουν έναν- έναν, όταν σπεύδουν να επεκτείνουν την παρασιτική τους δράση και στη νέα πόλη. Δημαγωγοί, ψευτοποιητές, σοφιστές, δικομανείς, παπάδες, χρησμολόγοι, αγύρτες και απατεώνες και η μεγάλη πληγή, οι συκοφάντες, παρελαύνουν και … αποπέμπονται.
Ο Αριστοφάνης, συντηρητικός πολιτικός μεν, αλλά επαναστατικός ποιητής μέσα από την κατειρώνευση των προσώπων και τη φυγή στη φανταστική, τέλεια κοινωνία των ορνίθων ψυχαγωγεί και διδάσκει.
Μέσα από τη ροκ έκδοση τον έργου, που παραπέμπει στην καλοήθη αναρχία και ελευθερία των πουλιών, εύκολα αναγνωρίζουμε πίσω από τον Πεισέταιρο τον καταφερτζή ‘Έλληνα. Ο Ευελπίδης είναι ο αγαθιάρης κολλητός του. Ο Τσαλαπετεινός είναι ο αντιρρησίας συνείδησης. Ο Ποιητής, ο λιγούρης στιχοπλόκος της κακιάς ώρας. Ο Ιερέας, ο μικρέμπορος των ιερών και οσίων. Ο Χρησμολόγος, ο σύγχρονος αστρολόγος, εσχατολόγος. Ο Μέτωνας, ο εργολάβος μεγάλων δημοσίων έργων. Ο Επόπτης, ο Ράμπο της εφορίας. Η Ίριδα, χαζή ξανθιά θεά. Ο Συκοφάντης, ο κίτρινος τύπος. Ο Προμηθέας, πράκτωρ 007 και τέλος ο Ποσειδώνας και ο Τρίβαλλος, Θεοί χωρίς πιστούς σε σουρεαλιστική έκδοση.
Έπαιξαν
Ρουμελιώτη Τζωρτζίνα, Ξερέας Γιάννης, Παναγιωτοπούλου Ματίνα, Μπακούλα Βίκυ, Παντελή Έμμυ, Ρήγας Κων/νος, Μαυρομανώλης Σταύρος , Πατάκας Νικόλας, Φτούλη, Ελπίδα , Χελάκη Αργυρώ, Φάλτας Ουίλιαμ, Αγιομαυρίτη Θάλεια, Αφεντάκη Φλωρεντία, Αναστασοπουλου Κατερίνα, Βατάκη Αγγελική, Γρηγοριάδη Μαρίνα, Αλεξανδρόπουλος Σπύρος, Καραμάνη Χρυσούλα, Ανδρειανή Κουφάκη, Μαίρη Θεοδωράτου, Κόλλα Πόπη, Καρούμπα Εύα, Ζεκiλης Παναγιώτης, Κεφάλας Φώτης, Σαριδάκης Ραφαήλ.
Σκηνοθεσία- επιμέλεια
Διονυσία Καρνέση με την αμέριστη συνεργασία της Κατερίνας Σπανουδάκη
Σκηνικά
Γιάννης Κολιός